zaterdag 29 januari 2011

Chiang Mai – Orchideeën en olifanten

Ons vorige verhaal eindigde in Bangkok, vanwaar we de nachttrein hebben genomen naar Chiang Mai, in het noorden van Thailand. De nachttrein bestond uit coupes met 4 bedden, maar de coupes hadden geen deur erin. Ieder bed had een gordijntje voor de privacy. Ondanks dat het erg rustig was in de trein hadden we toch slecht geslapen, dus we kwamen een beetje gebroken aan in Chiang Mai.
Ons eerste doel was het boeken van een hotel of guesthouse. We hadden voor de zekerheid een adres van internet, zodat we altijd nog daarheen konden. Op het station ging ik even langs de VVV om een kaart te halen. De VVV bleek een grote fuik, niks objectief bureautje maar mensen die je in hun busje wilden laden om naar hun guesthouse te gaan. Voordat we het wisten zaten we achterin een soort van jeep en daar gingen we (dus niet naar het adres wat we bedacht hadden). Achteraf bleek dat we het heel erg hadden getroffen. Ons guesthouse, Chiang Mai Thai House, lag aan een rustige straat, aan de rand van het centrum. Er was gratis wifi, een grote kamer met eigen badkamer en een zwembad. En dit allemaal voor 10 euro! (Het kon vast nog ergens goedkoper maar we hebben maar niet meer verder gezocht…)


De volgende dag wachtte ons een cursus Thais koken. De juf kwam ons zelf ophalen bij het guesthouse. In 6 uur gingen we per persoon 6 gerechten maken, dus het tempo zat er goed in ;-). Wij weten nu alles van pepers (hoe kleiner, hoe pittiger), kokosroom (niet hetzelfde als kokosmelk) en currypasta. Ik had o.a. heel lekkere kipsate gemaakt en Erik bijvoorbeeld gestoomde bananencake. Mmmmmm! Tussen het koken door gingen we ook nog naar de markt voor uitleg over de producten. Hier hebben we de Thaise delicatesse horse-pee eggs gezien, dit zijn eieren die 100 dagen onder de grond zitten, vroeger onder een laagje van, jawel, paardenpis. De eieren worden dan zwart vanbinnen…. Wij hebben ons er niet aan gewaagd .












Vanuit Chiang Mai kun je heel makkelijk meerdaagse trektochten in de bergen boeken. Wij vonden dat wat te lang en te heftig, dus gingen we voor een 1-daagse excursiedag, met hele korte trekking. De eerste stop was een orchideeënfarm, echt ongelooflijk wat een grote orchideeën ze hier hebben!






Daarna gingen we naar het dorp van de langnek mensen. Zij hebben ringen om hun nek, waardoor hun nek langer is geworden. Wat ons opviel was dat ze allemaal heel mooi opgemaakt waren, ook de meisjes al.









De volgende stop was het rijden op de olifant, dat was echt heel grappig. Het leek een beetje op rijden op de kameel, maar dan hoger. Erik heeft de olifant als beloning veel lekkere banaantjes gevoerd.






’s Middags gingen we hiken naar een mooie waterval. Met 30 graden hitte weer een pittig tochtje, ik ging er flink van zweten. Erik nam daarna een lekkere koele duik, ik had even gewacht tot het raften. Voor het raften kregen we eerst instructie van de coach om alle commando’s te leren. Wij zaten in de boot met een stel Duitsers, het was echt lachen. Ik was al binnen 2 minuten zeiknat ;-). Gelukkig stond de rivier niet zo hoog (het is geen regenseizoen hier), anders was het nog best gevaarlijk – zoals we aan de littekens van de coach konden zien. Na een lange en actieve dag wachtte ons weer een lekker maaltje in Chiang Mai..
De volgende dag hebben we rondgefietst door de stad. Bij toeval kwamen we op een schoolplein terecht, waar ze net gymles hadden. Erik heeft een potje meegespeeld met hun spel, het heet kator. Het lijkt een beetje op voetballen – maar dan anders. Ondertussen waren er allemaal andere nieuwsgierige kinderen die Engels wilden praten, dus had ik maar even een fotopresentatie over Nederland gehouden 






Volgende keer het vervolg van Peking Express – de Mekong route, waarin wij de grens met Laos oversteken…



vrijdag 21 januari 2011

Van Kaapstad naar Bangkok

Jullie wachten natuurlijk met smart op een update van ons ;-). Nou hier komt ie dan!
Ons vorige stukje eindigde in Knysna, een vakantieplaats in Zuid-Afrika. Onze tijd in Knysna was bijna om, maar we hadden nog 1 ding tegoed: een townshiptour. Dit is een rondleiding door de township. Onze gids Jay (een blanke) had zelf een tijd in de township gewoond, hij kende er dus goed de weg. Nog voordat we het busje uit waren, stonden er al tientallen kinderen op ons te wachten. Ze waren echt heel enthousiast en wilden allemaal aan onze hand lopen (we hadden maar 2 handen maar soms wel 4 kinderen per persoon). ‘Hij is mijn vader en zij is mijn moeder’ riepen ze steeds in het Afrikaans. De kinderschare was zo luidruchtig dat de gids er niet meer bovenuit kwam, dus na een tijdje gingen we door een afleidingsmanoevre zonder kindertjes verder.



In de townships worden de krottenhuisjes langzaamaan vervangen door huisjes van de overheid. De nieuwste huisjes hebben ook een badkamer, de oudere nog niet. Wat opvalt is dat iedereen een schotelantenne op het dak had, hoe klein het huisje ook was. Een gedeelte van de township was het thuis van de rasta-gemeenschap van Knysna. Een lokale gids gaf ons daar uitleg over, maar we konden het niet helemaal volgen (volgens die man ging het ook beter als je marihuana gerookt had, dus daar zal het dan wel aan gelegen hebben….). We hebben wel onthouden dat Jamaica niet hét rastaland is maar Ethiopie… Weer wat geleerd dan he…
Het laatste stukje van de townshiptour was samen met onze zwarte gids, dezelfde van het kanoeen. Zijn broertjes en zusjes (ze hebben 9 kinderen) kwamen ook even naar ons kijken. De mensen zijn echt heel lief en aardig, en ze waarderen het dat je de interesse toont om bij hen te komen kijken. Na een drankje en een potje pool (in een oranje geschilderd illegaal cafe) was het tijd om de township weer te verlaten. We zijn een mooie ervaring rijker, en zouden het iedereen aanraden!



De volgende stop op onze route was Tsitsikamma National park. Dit is een van de kleinere (maar niet minder mooie) nationale parken. Het ligt bij een riviermonding aan de kust, en wij hadden er een forest cabin (soort blokhut) geboekt. Dat was echt cool, een soort peperkoekenhuisje voor onszelf. Er stond een groepje huisjes in een stukje bos, en de herten kwamen ’s avonds heel dicht bij het huisje. Verder waren er nog bavianen die je plotseling kon tegenkomen. Ze waren vooral uit op eten en maakten alle prullenbakken open.
In het Tsitsikamma NP start de Ottertrail, dit is een 5-daagse wandeltocht van 45 km. Dat klinkt erg weinig, maar dat is het niet hebben we kunnen ervaren. De eerste paar km van de Ottertrail is een klimroute naar een waterval, dat leek ons ook wel leuk. Gelukkig hadden we de heldere geest om drinken en lunch mee te nemen, want er was niet een wandelpad ofzo. Grote delen van de trail bestonden uit klimmen over de rotsen.



(Er stond inderdaad bij het begin dat dit voor geoefende wandelaars was, maar het was meer ook voor geoefende klimmers. Geen makkelijke kost). Maar na 2 uur bereikten we eindelijk de waterval, waar we lekker konden bijkomen.
Helaas moesten we daarna dezelfde route weer terug klimmen en klauteren. Maar we hebben het gered :-).. Petje af voor de mensen die die hele Ottertrail (met bepakking!) lopen!



Na Tsitsikamma wachtte Kaapstad (600 km rijden) op ons. Gelukkig hadden we er flink de sokken in, zodat we lekker op tijd bij Liek & Jeroen waren. Na een feestmaal van zelfgemaakte burrito’s (daar kan geen restaurant tegenop!) wachtte ons heerlijke logeerbed. Liek & Jeroen, kei bedankt he ;-)!
Aan het eind van de volgende dag vlogen we naar Doha (Qatar) waar we over zouden stappen naar Bangkok. Wat we echter niet wisten, was dat er ook nog een stop was in Jo’burg… Het werd een lange vlucht. De volgende ochtend kwamen we aan in Qatar, waar we maar 1 uur overstaptijd hadden naar Bangkok. Gelukkig hebben ze in Doha de logistiek beter onder controle dan bijvoorbeeld op Heathrow, waardoor we de volgende vlucht op tijd haalden. Lang vliegen is nooit fijn, maar als je dan toch moet vliegen bevelen we Qatar Airways zeker aan. Nog nooit zo lekker gegeten!
Na de douanerij in Bangkok gingen we met de bus en daarna met de tuktuk naar ons guesthouse. Dit was meteen een mooie kennismaking met de stad. De tuktukchauffeurs rijden als gekken en gaan voor niemand aan de kant. Ons guesthouse ligt vlakbij Khao San Road, dat is de backpackerswijk van Bangkok. Hier draait de 24-uurs economie op volle toeren. In de buurt zijn veel leuke dingen te doen, zoals het nemen van massages:



Deze voetmassage kost bijvoorbeeld 120 baht (3 euro) voor een half uur. Ook hebben we onze tenenkaas laten wegsnoepen door allerlei hongerige visjes:



De visjes waren na een hele dag nog niet voldaan – of misschien had ik gewoon heel lekkere kaas?
Vanmiddag hadden we een fietstocht geboekt via een Nederlander in Bangkok, Co van Kessel. Co is blijkbaar zo rijk geworden van de fietstochten dat hij zelf niet meer hoeft te fietsen, hij heeft zo’n 30 Thaise mensen in dienst. De fietstocht begon in Chinatown, de Chinese wijk. Er was maar 1 woord voor: een gekkenhuis . Er waren overal mensen en spullen, het was echt supervol. Ik denk dat ik wel 10.000 paar slippers heb gezien in een uur. Gelukkig kwamen we daarna in een rustiger deel van Bangkok, aan de andere kant van de Chao Praya rivier. Hier fietsten we ook door allerlei groene gedeeltes, heel mooi.
Om de fiets voor langere stukken te vervoeren, gingen we op de longtail boot. Hierop moet je goed oppassen dat je geen vies water binnenkrijgt want het kan nogal golven (Birgit, je hoort dat je ik je adviezen goed opvolg ). De fietstocht was een goede manier om de andere kant van Bangkok te zien, zo kom je in wijken waar je anders het bestaan niet van zou weten. De kinderen hier zijn heel enthousiast, we hebben wel 500 x ‘hello’ geroepen… Ons schoolgeld is weer goed besteed ;-) Onderweg maakten we diverse stops, o.a. bij een grote tempel met boeddha. Erik heeft hier nog even op de gong geslagen, en we hebben een oranje geluksbandje omgekregen. Waarschijnlijk zijn we dankzij dat bandje weer heelhuids aangekomen met fiets en al ;-)



Vanavond maar even op tijd naar bed, want morgenavond wacht de nachttrein naar Chang Mai.
Tot zover jullie razende reporters uit Bangkok….





















donderdag 13 januari 2011

Wijnlanden en Knysna

Hierbij weer nieuws van ons vanuit het zonnige Zuid-Afrika…
De afgelopen week zaten we eerst in de wijnstreek. Om maar even op chic te gaan hebben we gepicknickt bij Seidelberg wijn. We kregen een grote mand met lekker eten, en natuurlijk een bijbehorend dekentje. In de schaduw was het goed te doen, in de zon was het 38 graden. De blanke bleekscheetjes zijn niet zo bleek meer J… Een Zuid-Afrikaan heeft ons nog meegenomen naar een nog chiquer landgoed, Delaire. We vielen daar lichtelijk uit de toon in onze afritsbroeken, maar wij genoten heerlijk van het uitzicht over de wijnvalleien.
In de buurt van Stellenbosch hebben we daarna een krokodillenfarm bezocht. Dit was geen ‘gezellige dierentuin’ maar een echte krokodillenkwekerij. We liepen over een loopbrug waar verschillende vijvers onder lagen, in totaal lagen er 1800 krokodillen onder de plankjes van de brug. Daarnaast hadden ze nog een hal waar je niet in mocht, maar waar er ook nog 4200 in zaten. Erik heeft – hoe heldhaftig! – er nog een vastgehouden. Je kon de farm ook afhuren voor bruiloften, die man grapte nog ‘of we het trouwfeest over wilden doen’…. In Zuid-Afrika is iedereen van onze leeftijd getrouwd, het is hier niet gebruikelijk om ongetrouwd samen te gaan wonen. We hebben er maar even om gelachen.
Een van de leukste dingen aan Stellenbosch is het eten van lekkere taartjes. Midden in het centrum zit een heel klein bakkerijtje, Mila’s cakeshop. Na anderhalf jaar wachten was het dan zover: ik mocht een lekker taartje uitzoeken! Op de foto’s kunnen jullie zien dat het niet makkelijk was om te kiezen, maar uiteindelijk is het een supercocoladecake geworden… mmmmmmmmmmm J!
Na Stellenbosch gingen we richting Betty’s Bay. Dit is een plaatsje aan de kust, het lijkt op het campinggevoel van Renesse. Er is alleen geen centrum. De huisjes van BB staan allemaal verspreid tussen de duinen, en er lopen alleen onverharde wegen. Wij hadden een mooie kamer in een bed & breakfast,  The Retreat. De bijbehorende mevrouw had wat weg van Tante Tilly van de familie Klots. Een kloddertje roze hieeeeerrrrr , een kloddertje roze daaaaarrrrrr…. Volgens deze mevrouw waren zo goed als alle restaurants op zondag dicht (?), waardoor we per se bij 1 bepaald restaurant moesten gaan eten. Dan ken je Van Lokven niet he…Dat verhaal bleek niet te kloppen, want Erik kon gewoon lekkere spare-ribs bestellen.
Betty’s Bay heeft 2 toeristische trekpleisters. De eerste is de botanische tuin. Dit is een groot park, maar niet zo aangelegd als bijvoorbeeld de tuin van Kirstenbosch. Prima voor een zondagmiddagwandeling, mits het droog blijft. De tweede trekpleister is de pinguïnkolonie. Op een stuk rotsachtige kustlijn zitten enkele duizenden pinguins. Ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien – en geroken J.
Op maandag was het tijd om de rust van Betty’s Bay achter ons te laten, en door te reizen naar Mossel baai. Dit is een grotere plaats aan de kust. We hadden in een folder gezien dat er een Aloe fabriek was direct aan de grote weg. (Aloe is een soort vetplant waar ze cosmetische producten van maken) Wij waren daar enthousiast over, wie weet hadden ze nog wat aan Erik’s Lean Six Sigma ervaring… Dus we stapten uit de auto voor een factory tour. Volgens de mevrouw van de winkel ‘konden we de fabriek helaas niet bezoeken omdat ze net de flesjes aan het vullen waren’…. Dat is toch het kenmerk van een fabriek, dat er gewerkt wordt… Afijn het ging niet door. Verderop een ander Aloëbedrijf, dus nieuwe ronde, nieuwe kansen. Helaas kwamen ze hier ook met een wazig verhaal, ondanks banners waarop deze fantastische tour werd aangeprezen. Wij kunnen jullie dus niet verder inwijden over de geheimen van de Aloëplant.
In Mossel baai hebben we de Zuid-Afrikaanse hitfilm Liefling bezocht. Denk aan Alles is Liefde meets Mamma Mia the Movie meets High school musical. Gelukkig voor ons was de film Engels ondertiteld, het Afrikaans is namelijk makkelijker te lezen dan te horen. Het klinkt een beetje als ouderwets Nederlands, voor ons was het heel komisch om alle liedjes in de film te luisteren. Helemaal blij kwamen we de bioscoop uit, het was echt baie (erg) grappig. Even een paar woorden voor de taalcursus: Bekkie -> mond, Boetie -> broer, Hoërskool -> middelbare school :-D
Momenteel zitten we in Knysna, dit is een echte vakantieplaats. Knysna heeft een mooie combinatie van kustlijn, bossen, rivieren maar ook avontuurlijke activiteiten. Gisteren hebben we een  4 uur durende kanotocht doen over de rivier gedaan, het was echt heel erg leuk. Voor de TBL’lies:  in het verleden behaalde resultaten met kanotochten bieden geen garantie voor de toekomst! Met de kano ga je op in de natuur, omdat het zo lekker stil is. Onze gids hoorde dat er een paar vogels luid tekeer gingen in de bosjes, dus wij erop af. Een grote slang van 1,5 meter (zie foto!) had zich tegoed gedaan aan een vogeltje uit het nest. Met onze kano waren we er vlakbij, ik had eigenlijk niet helemaal in de gaten dat het zo’n grote slang was. Misschien maar goed ook dan he…
Na de middag heb ik echt iets gaafs gedaan, namelijk paragliden. Dat is aan een parachute van de berg afhollen, en dan opstijgen. Dat je blijft zweven komt door de warme luchtstroom, hierdoor kun je ook omhoog vliegen! We gingen dus niet van de berg naar beneden, maar kwamen op dezelfde plaats weer terug. Het was een heel raar gevoel, je zweeft dan echt. Ik kreeg bij het vertrek wel een beetje de bibberitis, maar het ging allemaal zo snel dat ik er niet echt bij na kon denken. Erik dacht nog dat ik het niet durfde, maar het bewijs staat op de video!
Film Steef Paragliding.wmv


































dinsdag 4 januari 2011

Goodbye – Hello (NL)

(see the English post below this post and the pictures)


Hallo allemaal J! Hierbij dan onze eerste officiële post uit een warm Zuid-Afrika…
Na in Nederland nog  afscheid te hebben genomen van familie en vrienden, vertrokken we op 1 januari ’s ochtends vroeg naar Schiphol. Op ons verzoek was er geen uitzwaaicomité –misschien  maar beter ook voor emotionele mensen zoals ik.  Om 23.15 kwamen we aan op Cape Town airport, waar Liek en Jeroen net op tijd aan kwamen aangesneld voor een warm onthaal (voor de mensen die hen niet kennen, Liek is een Nederlandse collega van mij van Philips). Liek en Jeroen wonen in een mooi appartement met uitzicht op de Tafelberg… Hoe cool J! Na een drankje gingen we flink vermoeid maar snel naar bed.
Op zondag was het een beetje bewolkt en na een ontbijtje op het balkon gingen we richting Muizenberg. Dit ligt ten zuidoosten van Kaapstad aan de kust. We gingen een eindje wandelen van Muizenberg naar Kalk Bay, waar veel Afrikaanse mensen de zondag gebruikten om lekker naar het strand te gaan (ondanks de bewolking). Dit zag er ietsiepietsie anders uit dan het strand van Zandvoort, hier nemen ze hun hele hebben en houwen namelijk mee. Dekens, tentjes, koelboxen, eten voor minstens 5 dagen en minimaal 7 familieleden zeg maar… Aangekomen in Kalk Bay zagen we nog zeehonden in de haven, die gretig op de visresten van de markt afkwamen.
Na een late lunch was het tijd voor een feestje. Een buurman van Liek & Jeroen, Nardus, werd 30 en vierde dit in een cafe in de buurt. Hiervoor waren we ook uitgenodigd, en we hadden een echt Nederlands cadeautje meegenomen. Jeroen was zich nog even creatief te buiten gegaan aan een tros ballonnen met ‘happy 30th birthday’erop, wat meteen de interesse wekte van een klein buurmeisje (I think they have a party…) In het cafe was het erg gezellig, met veel kletsende en drinkende mensen (de witte wijn is hier heel goedkoop). Wat ons in eerste instantie verbaasde, was dat Nardus het cadeautje niet openmaakte maar in een tas stopte bij de andere cadeaus. Dit is in Z-Afrika blijkbaar de gewoonte, maar speciaal voor ons maakte hij even een uitzondering ;-). Zie voor het resultaat de foto die hierbij zit. Ook met de verjaardagstaart ging het wat anders dan bij ons, deze werd opgegeten als ‘toetje’ van het feestje. Het was een superlekkere chocoladetaart, dus ik heb er goed van gesmuld.
Op maandag moesten Liek en Jeroen gewoon werken en hebben we de gelegenheid gebruikt om naar de Tafelberg te gaan. Voor de Z-Afrika kenners onder ons: als de top niet in de mist zit, moet je meteen gaan. Dus wij een taxi gebeld en er naartoe. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot ongeveer 30 graden, dus de blanke bleekscheetjes begonnen aardig te zweten. Daar aangekomen bleek dat minstens 5000 andere mensen ook het idee hadden om de berg op te gaan (vanwege slecht weer kon je al een week niet de berg op) dus moesten we 2 uur in de rij voor de kabelbaan. Maar mensen, dan heb je ook wat. Het bakje waarmee je naar boven gaat, draait tijdens het ritje 360 graden – tot grote hilariteit van alle mensen die ineens de vloer voelen bewegen. Bovenop de berg echt genoten van het spectaculaire uitzicht over de baai. Toen we weer naar beneden wilden, hadden we eigenlijk het idee om dat lopend te doen maar dat bleek niet helemaal haalbaar (tenzij je was gereïncarneerd als berggeit). Voor mensen die nog gaan de Gouden Tip: boek vantevoren een kaartje online, dat scheelt een lange wachtrij om omhoog te komen….
’s Avonds gingen we even genieten van het jet-set leven in Camps Bay. Dit is een plaatsje dat op een kwartier rijden van Liek & Jeroen ligt, en het is een soort Cannes. Voor de fans van de Roddel & Achterklap pagina: Gordon heeft hier ook een huis. Er is een gezellige boulevard waar je lekker kan eten en flaneren. Wij dachten natuurlijk ook even aan jullie allemaal bij -3 graden, terwijl we genoten van het ultieme vakantiegevoel!
Vanmorgen was het alweer tijd om afscheid te nemen van Liek & Jeroen en onze huurauto op te halen. Met maar 2/3 van de bagage (de rest even bij L & J opgeslagen – misschien toch wat teveel meegenomen??) gingen we richting de autoverhuur. Het motto van vandaag was: links rijden – links rijden – links rijden. Zolang er ander verkeer op de weg is, geen probleem, het wordt pas lastig als je alleen van een uitrit komt ofzo. Afijn, we hebben een Chevrolet Aveo, dat is een vrij grote sedan. Gelukkig zit er automaat en airco in, dat hebben we hard nodig. Na een kwartiertje waren we al op weg naar de kust, om de scenic route langs Chapman’s Peak te rijden. Dat is een supermooie tolweg met spectaculaire uitzichten vanaf de rotskust. Na een snelle lunch bij de Pick ‘n’Pay (Kim & Jaap: nog geen garlic bread op) gingen we door naar de botanische tuin van Kirstenbosch. Tijdens ons vorige bezoek aan Z-Afrika waren we hier ook geweest, maar wegens aanhoudende regenbuien kwam ik toen niet verder dan het cafeetje. Nu was het weer precies tegenovergesteld, de temperatuur naderde de 35 graden volgens mij. Na een welverdiend middagdutje – vaste prik op vakantie- waren we klaar voor de protea’s. Dit is de nationale bloem van Z-Afrika. Beetje pech was dat ze bovenop een berghelling stonden. Wij zweten natuurlijk maar ik heb ze gezien! Daarna even afgekoeld met een heerlijk ijsje, mmmmmm.
            Aan het eind van de middag was het tijd om richting onze volgende stop, Stellenbosch, te rijden. Dit is een heel gezellig plaatsje middenin de wijnstreek. Alleen al in SB zijn zo’n 50 wine estates, bij de meeste hiervan kun je ook wijn proeven. Wat een feest gaat dat worden voor Erik ;-), ik kijk meer uit naar de kaas haha… De komende paar dagen verblijven we hier in een soort hostel voor mensen van boven de 25. Lekker relaxed, zwembadje, boekje erbij… Jullie begrijpen dat het helemaal goed komt J.
Tot zover de eerste post van de wereldreizigers… We zijn ook benieuwd hoe het met jullie gaat, we kijken uit naar jullie reactie op deze weblog!