Goodbye – Hello (NL)

(see the English post below this post and the pictures)


Hallo allemaal J! Hierbij dan onze eerste officiële post uit een warm Zuid-Afrika…

Na in Nederland nog  afscheid te hebben genomen van familie en vrienden, vertrokken we op 1 januari ’s ochtends vroeg naar Schiphol. Op ons verzoek was er geen uitzwaaicomité –misschien  maar beter ook voor emotionele mensen zoals ik.  Om 23.15 kwamen we aan op Cape Town airport, waar Liek en Jeroen net op tijd aan kwamen aangesneld voor een warm onthaal (voor de mensen die hen niet kennen, Liek is een Nederlandse collega van mij van Philips). Liek en Jeroen wonen in een mooi appartement met uitzicht op de Tafelberg… Hoe cool J! Na een drankje gingen we flink vermoeid maar snel naar bed.

Op zondag was het een beetje bewolkt en na een ontbijtje op het balkon gingen we richting Muizenberg. Dit ligt ten zuidoosten van Kaapstad aan de kust. We gingen een eindje wandelen van Muizenberg naar Kalk Bay, waar veel Afrikaanse mensen de zondag gebruikten om lekker naar het strand te gaan (ondanks de bewolking). Dit zag er ietsiepietsie anders uit dan het strand van Zandvoort, hier nemen ze hun hele hebben en houwen namelijk mee. Dekens, tentjes, koelboxen, eten voor minstens 5 dagen en minimaal 7 familieleden zeg maar… Aangekomen in Kalk Bay zagen we nog zeehonden in de haven, die gretig op de visresten van de markt afkwamen.

Na een late lunch was het tijd voor een feestje. Een buurman van Liek & Jeroen, Nardus, werd 30 en vierde dit in een cafe in de buurt. Hiervoor waren we ook uitgenodigd, en we hadden een echt Nederlands cadeautje meegenomen. Jeroen was zich nog even creatief te buiten gegaan aan een tros ballonnen met ‘happy 30th birthday’erop, wat meteen de interesse wekte van een klein buurmeisje (I think they have a party…) In het cafe was het erg gezellig, met veel kletsende en drinkende mensen (de witte wijn is hier heel goedkoop). Wat ons in eerste instantie verbaasde, was dat Nardus het cadeautje niet openmaakte maar in een tas stopte bij de andere cadeaus. Dit is in Z-Afrika blijkbaar de gewoonte, maar speciaal voor ons maakte hij even een uitzondering ;-). Zie voor het resultaat de foto die hierbij zit. Ook met de verjaardagstaart ging het wat anders dan bij ons, deze werd opgegeten als ‘toetje’ van het feestje. Het was een superlekkere chocoladetaart, dus ik heb er goed van gesmuld.

Op maandag moesten Liek en Jeroen gewoon werken en hebben we de gelegenheid gebruikt om naar de Tafelberg te gaan. Voor de Z-Afrika kenners onder ons: als de top niet in de mist zit, moet je meteen gaan. Dus wij een taxi gebeld en er naartoe. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot ongeveer 30 graden, dus de blanke bleekscheetjes begonnen aardig te zweten. Daar aangekomen bleek dat minstens 5000 andere mensen ook het idee hadden om de berg op te gaan (vanwege slecht weer kon je al een week niet de berg op) dus moesten we 2 uur in de rij voor de kabelbaan. Maar mensen, dan heb je ook wat. Het bakje waarmee je naar boven gaat, draait tijdens het ritje 360 graden – tot grote hilariteit van alle mensen die ineens de vloer voelen bewegen. Bovenop de berg echt genoten van het spectaculaire uitzicht over de baai. Toen we weer naar beneden wilden, hadden we eigenlijk het idee om dat lopend te doen maar dat bleek niet helemaal haalbaar (tenzij je was gereïncarneerd als berggeit). Voor mensen die nog gaan de Gouden Tip: boek vantevoren een kaartje online, dat scheelt een lange wachtrij om omhoog te komen….

’s Avonds gingen we even genieten van het jet-set leven in Camps Bay. Dit is een plaatsje dat op een kwartier rijden van Liek & Jeroen ligt, en het is een soort Cannes. Voor de fans van de Roddel & Achterklap pagina: Gordon heeft hier ook een huis. Er is een gezellige boulevard waar je lekker kan eten en flaneren. Wij dachten natuurlijk ook even aan jullie allemaal bij -3 graden, terwijl we genoten van het ultieme vakantiegevoel!

Vanmorgen was het alweer tijd om afscheid te nemen van Liek & Jeroen en onze huurauto op te halen. Met maar 2/3 van de bagage (de rest even bij L & J opgeslagen – misschien toch wat teveel meegenomen??) gingen we richting de autoverhuur. Het motto van vandaag was: links rijden – links rijden – links rijden. Zolang er ander verkeer op de weg is, geen probleem, het wordt pas lastig als je alleen van een uitrit komt ofzo. Afijn, we hebben een Chevrolet Aveo, dat is een vrij grote sedan. Gelukkig zit er automaat en airco in, dat hebben we hard nodig. Na een kwartiertje waren we al op weg naar de kust, om de scenic route langs Chapman’s Peak te rijden. Dat is een supermooie tolweg met spectaculaire uitzichten vanaf de rotskust. Na een snelle lunch bij de Pick ‘n’Pay (Kim & Jaap: nog geen garlic bread op) gingen we door naar de botanische tuin van Kirstenbosch. Tijdens ons vorige bezoek aan Z-Afrika waren we hier ook geweest, maar wegens aanhoudende regenbuien kwam ik toen niet verder dan het cafeetje. Nu was het weer precies tegenovergesteld, de temperatuur naderde de 35 graden volgens mij. Na een welverdiend middagdutje – vaste prik op vakantie- waren we klaar voor de protea’s. Dit is de nationale bloem van Z-Afrika. Beetje pech was dat ze bovenop een berghelling stonden. Wij zweten natuurlijk maar ik heb ze gezien! Daarna even afgekoeld met een heerlijk ijsje, mmmmmm.

            Aan het eind van de middag was het tijd om richting onze volgende stop, Stellenbosch, te rijden. Dit is een heel gezellig plaatsje middenin de wijnstreek. Alleen al in SB zijn zo’n 50 wine estates, bij de meeste hiervan kun je ook wijn proeven. Wat een feest gaat dat worden voor Erik ;-), ik kijk meer uit naar de kaas haha… De komende paar dagen verblijven we hier in een soort hostel voor mensen van boven de 25. Lekker relaxed, zwembadje, boekje erbij… Jullie begrijpen dat het helemaal goed komt J.

Tot zover de eerste post van de wereldreizigers… We zijn ook benieuwd hoe het met jullie gaat, we kijken uit naar jullie reactie op deze weblog!