zondag 20 maart 2011

Nieuw Zeeland: De Kiwi Express

Kia Ora (spreek uit: Kjaora), ofwel: Hallo zoals de Kiwi’s (Nieuw Zeelanders) zeggen!

Voordat we dit uitgestrekte land konden verkennen, was er nog een horde te nemen: de douane. Die is zeer streng op het invoeren van o.a. etenswaren, medicijnen en plantaardige producten omdat ze bang zijn voor besmetting e.d. We dachten nog even aan de televisieprogramma’s waarin mensen invullen dat ze niks aan te geven hebben, en daarna een flinke boete krijgen als er toch wat uit hun tas komt. Dus namen we het zekere voor het onzekere en vulden we keurig in dat we wel wat bijhadden (cup-a-soup, aardbeienthee en een paar dingen uit het vliegtuig). Een strenge mevrouw vroeg ons wat het precies was en wij wilden onze tas opendoen voor inspectie maar blijkbaar was er toch geen inspectie nodig voor de tijgerbalsem en de aardbeienthee. Dus daar gingen we, op naar Auckland, de grootste stad van het noordereiland.

Eenderde van de 4 miljoen mensen in NZ woont in Auckland, dus we dachten dat het wel een drukke boel zou zijn. Dat viel gelukkig heel erg mee (of misschien zijn we teveel drukte gewend vanuit Bangkok en Manila?). Auckland is de ‘City of Sails’ dus hoe kan je beter beginnen dan met een rondvaart door de haven. Helaas leek de rondvaartboot op het welbekende Oostendse visserscheepje, en deinde Steef groen en geel door de haven. Maar verder was het hartstikke gaaf ;-)

Ons hostel zat in een rustige buurt, een half uurtje lopen van alle hoge gebouwen in het centrum. Er stonden veel houten huizen, wat het meteen een vakantiesfeertje gaf. We hadden ook wat kampeerspullen gekocht, zoals 2 slaapzakken en uitvouwbare stoeltjes. Op zondag gingen we naar het Auckland museum, een nieuw gebouw dat er van buiten uitziet als een Griekse tempel. Hier maakten we kennis met de Maori-cultuur (spreek uit: Mauri), onze gids was ook van Maori afkomst.

Na het weekend was het grote moment dan aangebroken: we gingen ons nieuwe huisje ophalen. We hadden namelijk een camper gehuurd bij Jucy Lucy (ja, zo heet het echt). Vol verwachting kwamen we aan bij het verhuurkantoor. We waren wat verbaasd over de camper want: 1) er zat een echte DVD-speler in! 2) er zat een echt dekbed in met overtrek – konden we de slaapzakken weer terugbrengen. Verder zit er een spoelbak, koelkast en gasstel in :-) Daar gingen we met het nieuwe huisje :-)

Maar, wat was eigenlijk onze bestemming… In Auckland waren we overstelpt met informatie van ongeveer alle provincies van Nieuw Zeeland. Het zag er eerlijk gezegd allemaal fantastisch uit, dus wat te kiezen.. Vakantiestress . We besloten om niet verder naar het noorden te rijden, maar naar het Coromandel schiereiland te gaan. Dit ligt op ongeveer 3 uur rijden ten oosten van Auckland. We hadden een camping uitgezocht van het Department of Conservation (DOC = Natuurbeheer), dus daar gingen we wel even heenrijden…. Wij hadden er alleen geen rekening mee gehouden dat de camping ver het schiereiland op was – inclusief haarspeldbochten- , en dan nog 28 km op een gravelweg. Onze Lucy werd meteen op de proef gesteld. Maar gelukkig kwamen we netjes voor 6 uur aan.

De camping lag supermooi, aan de zee. De DOC-campings zijn er voor de goede ligging, en niet voor de faciliteiten. Onze camping had bijvoorbeeld geen warme douche, gelukkig wel een toilet. Voor de rest was er alleen rust, heerlijk. Hier was onze jetlag snel vergeten. De camping had geen beheerder, maar er was een brievenbus waar je het overnachtingsgeld in moest stoppen. Er waren weinig andere toeristen, alleen echte Nieuw Zeelanders, die voornamelijk kwamen om te vissen. Tot onze grote verbazing begon er een oudere man in het Nederlands tegen ons te praten. Hij heette Hans Botje en was 40 jaar geleden vanuit Dwingelo naar Nieuw Zeeland gekomen, waar hij tot zijn pensioen (op zijn vijftigste) een kiwikwekerij had gehad. Hans bood ons erg enthousiast een verse red snapper uit de zee aan, we moesten hem alleen nog schoonmaken… Wij keken erg bedenkelijk naar ons plastic campingbestek, en waren blij toen er even later 2 schoongemaakte filets retour kwamen :-)






Erik was nog in de zee gaan zwemmen en had meteen een paar kwallenbeten te pakken. Verder had hij een vogel gevonden die op een pinguin leek en er slecht aan toe was. Hij wou de zee niet meer in, maar op de rotsen ging ie het ook niet lang redden. Zo werd onze Lucy bijna omgebouwd tot dierenambulance….

Na de goede start op het Coromandel schiereiland ging het busje door naar Rotorua, 6 uur naar het zuiden. Onderweg passeerden we – jawel- veel kiwikwekerijen. Rotorua is een waar vakantieparadijs dat bekend staat om het hete water, dat opborrelt of omhoog spuit in de vorm van een geiser. We hadden een camping uitgekozen die hoorde bij een complex met heetwaterbaden, dat was echt heerlijk. Warme douches in overvloed, zelfs de koude douche was warm.

In Rotorua kan je veel actieve sporten doen, zoals skydiven of zorben – dit is in een grote opblaasbal van een berg afstuiteren. Aangezien onze reisverzekering dit niet dekte (he, jammer..) gingen we naar een soort dierenpark. Hier zagen we de bekendste Nieuw Zeelandse vogel, de kiwi. Deze wordt met uitsterven bedreigd. Het is een rare vogel zonder vleugels of staart. Kiwi’s zijn echte nachtdieren, dus er was een nachtverblijf waarin je ze in beweging kon zien. Zo hebben wij, jawel, een kiwi zien ijsberen, een heel speciaal gezicht :-)

Om wat meer te weten te komen over de Maori-cultuur, gingen we in Rotorua naar een Maori-dorp. Dit dorp is open voor het publiek (zoals het Openluchtmuseum) maar er wonen echt mensen. Het dorp is gebouwd rondom een aantal warme bronnen, die men ook gebruikt om eten te stomen. Het eten gaat dan in folie in een kist, en een tijdje later heb je gestoomde aardappels/wortels/kool etc.

Ook gaan de Maori in het dorp buiten in bad, en hebben ze dus geen douche of bad in hun huis. Het water uit de bronnen is alleen wel 98 graden, dus het moet eerst worden afgekoeld. Je kan dus niet zomaar een dip in de pool nemen als je een lekker warm ‘bubbelbadje’ ziet daar, dan word je levend gekookt! Beetje pech is alleen wel dat het meeste warme water naar zwavel ruikt, en dat je er na een paar uur hoofdpijn van begint te krijgen. De belangrijkste attractie bij het dorp is de Pohutu geiser, die 1x per uur uitbarst. Er komt dan een straal water tussen de 10 – 40 m omhoog. Indrukwekkend!


Na Rotorua ging het groene campertje door naar het Tongariro National Park, dat ligt erg afgelegen rondom een vulkaan. Het park heeft een grote diversiteit aan landschappen en staat bekend om de mooie wandelingen die je er kan doen. Toen wij er aankwamen regende het, dus dat was even minder…. Gelukkig klaarde het de volgende dag op, en konden we de wandelschoenen aantrekken. We hadden twee wandelingen uitgezocht, een voor ’s ochtends en een voor ’s middags. Er stond een flinke wind, waardoor het niet zo warm aanvoelde in de zon, maar ’s avonds hadden we allebei een mooi tomatenrood gezicht. Hier wat foto’s van onze wandelervaringen:




Omdat we over een paar dagen de ferry naar het zuidereiland gingen nemen, besloten we alvast een stukje die kant op te rijden. De wegen zijn hier over het algemeen goed, maar door het hoogteverschil en het geslinger in de bergen kan je er toch lang over doen. We kwamen uit bij de kust, in Whanganui, waar we een camping vonden vlak aan zee. Beetje pech was wel dat het strand bestond uit zwart zand, dus dat was niet echt lekker liggen. Maar er was voldoende gras vlakbij waar we onze nieuwe strandmat konden uitspreiden, en zo werd het een heerlijk relaxte zondag.

Verder zijn we nu wel gewend aan het bivakkeren in een erg kleine camper. We willen jullie onze leermomenten niet onthouden:
1) Steef: maak gebruik van iedere wc die je ziet, de volgende is misschien wel honderden kilometers verderop.
2) De kleren voor morgen moet je vandaag voor 19 uur pakken. Deze zitten in een kist/bank die ook dient als bed, en het bed moet je opmaken als het nog licht is. De matras bestaat uit een puzzel van bankstelkussens, die in het donker niet zo handig in elkaar te puzzelen zijn. Bovendien komen er dan beestjes naar binnen…
3) Als er een keuken is op de camping (is bij alle luxere campings het geval) kan je eten koken voor 2 dagen. Zo hoef je de 2e dag op ons eigen 1-pitskookstel alleen het pannetje nog op te warmen. Als er een BBQ is kun je zelfs voor 3 dagen koken ;-)
4) Alle uitstekende delen van de auto (ruitenwissers, spiegels, antenne) zijn te gebruiken als waslijn voor natte zwemkleren. Noot: ’s nachts worden de kleren alleen natter in plaats van droger, dus dit geldt alleen overdag.
5) Doe ’s avonds geen lampen aan in de camper met de deur open. Je bent dan zeker niet meer alleen :-)
In ons volgende verslag het verhaal van het zuidereiland!

11 opmerkingen:

  1. Wauw, wauw, wauw. Weer erg onder de indruk van jullie verhalen en foto's. Wat een prachtige natuur daar! Jammer dat het zo ver weg is, anders kwam ik effe langs op de camping!

    Hier verder alles zijn gangetje. Babyshower bij Wil was erg gezellig.

    Liefs Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo lieve Steef en Erik,

    Jullie reis klinkt echt super gaaf en de foto's zien er echt heerlijk uit!! Maar wij zijn hier ook aan het genieten hoor :-): mijn verlof is namelijk begonnen en al voelt het nog een beetje vreemd ik ben blij dat het zover is.

    Verder vorig weekend een leuke verassing voor de deur: de babyshower. Ik was geheel verrast en vond het erg leuk en gezellig!!!! Op zo'n momenten mis ik je wel extra.

    Daarnaast gaan natuurlijk alle verbouwplannen door: wel een dakkapel of toch niet, nieuwe keuken en badkamer uitzoeken (die komen er zeker), vloerverwarming met oude vloer eruit en dan ook weer een nieuwe uitzoeken. Soms levert dit in onze hoofden wel voor wat stress :-(

    Nou lieve schatten, geniet, geniet, geniet en als het zover is dan sms'en we natuurlijk meteen.

    Hele dikke kus van Jef en Wilma met hele dikke buik

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtige foto's en verhalen weer, ik zie dat we toch nog wat indrukwekkende dingen gemist hebben daar, zoals dat Coromandel schiereiland.
    Geniet van het Zuidereiland, wij vonden het prachtig.
    groetjes,
    Coen en Greetje

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Later als ik groot ben ga ik in Nieuw Zeeland wonen, wat is het toch waanzinnig mooi daar! en wat cool om een verjaardagskaart van de andere kant van de wereld te krijgen! Dank jullie wel ;)

    Liefs,
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Erik en Steef, Het ziet er allemaal geweldig uit. leuk!
    Wij zijn nog een paar dagen naar eurodisney Parijs geweest in de carnavalsvakantie. ERG LEUK. Ook een hele andere wereld als hier thuis. Verder is onze Iris afgelopen zondag kampioen geworden met volleybal dit seizoen. FEESTEN. Nu mogen ze regionaal verder, dat zal waarschijnlijk 10 april zijn. Spandoek is klaar dus...Laten het jullie wel weten. Verder gaat alles hier okay, z'n gangetje. Jullie kaart ontvangen, erg leuk.
    Heel veel plezier verder en tot horens!

    Peter, Hannie , Stef en Iris

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi, Ik zou ook graag wat foto's willen doorsturen, kan dit? Tot nu toe is het nog niet gelukt, maar misschien is er toch een manier??
    Groetjes Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zondag 20 maart 2011 - Meiden van 4.1

    Een geweldige zondagmiddag en een geweldige prestatie.

    Afgelopen zondagmiddag zijn de meiden van 4.1 (Tess, Berber, Anne, Renske, Robin, Iris en coach Coen) kampioen geworden in de poule niveau 4 (Hoog). Daarmee hebben zij zich genesteld tussen teams van de grotere volleybalverenigingen in de buurt. Een geweldige prestatie.

    Hierdoor krijgen zij tevens de kans om mee te doen aan de regio kampioenschappen en wie weet, misschien komt er ook nog een toetje aan.

    Het was een groot feest in de sporthal in Sambeek. Vele Zeelandse supporters hadden de moeite genomen om in Sambeek te verschijnen en lieten zich luidkeels horen. Trainsters Hannie Jacobs en Esther v.d. Jagt hadden de meiden volgestopt met strategieën en volleybaltechnieken. Na twee winstpartijen moesten zij aantreden tegen de nummer 1 Avance 4.2 die (door een verloren wedstrijd) nog een punt voor stond. Hierdoor zou de laatste uitslag alles bepalend zijn. Onze meiden waren zenuwachtig (ze wisten wat er op het spel stond) maar speelden desondanks hun beste volleybal. Geen moment verslapte hun aandacht bij de allesbeslissende wedstrijd. De eerste set werd dan ook met redelijke cijfers gewonnen, in de tweede set keken zij langere tijd tegen een achterstand aan maar tegen het einde van de set, zetten zij de versnelling in en haalde Avance met goede services en aanvallen snel in. Op het moment dat de tijd was verstreken hadden zij dan ook een minimale voorsprong. Maar werden zij uiteindelijk wel kampioen.

    Het (spontane) kampioensfeestje was snel geregeld en luid toeterend reden de auto’s met volleybal liefhebbers van Sambeek naar de Heische Tip. Als u zondagmiddag een “toeterende”stoet heeft gezien, grote kans dat zij het waren.

    Graag willen wij alvast supporters uitnodigen om bij de wedstrijden om het regio kampioenschap aanwezig te zijn. Op dit moment is de datum hier nog niet van bekend, maar deze zal nog worden gecommuniceerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. hoi bij ons is het 15 graden ik was gisteren ziek gewees ik was bij wout wezen logeeren maar dat ging niet door. we moesten zaterdag voetballen tegen udi maar 0-0 gelijk er brak een rel door want nick (onze spits) wouw de bal hoog aannemen maar kwam prongelijk tegen een speler van udi aan die werd boos en gaf nick een knietje daarna tackelde stefan onze rechter aanvaller de bal maar een anderen speler van udi viel er overheen en toen kwam er iemand naar stefan en die zij een of ander scheld woord toen haalde de schijts ze uitmekaar toen tackelde de anderen stefan een speler toen werd die ook een beetje boos. na de wedstrijd was het 0-0 maar toen zagen wout en ik (wout is mijn vriend) en de rest dat een jongen van udi en stefan aan het vechten waren stefan zij iets wat hij niet leuk vond en toen begon die speler te slaan gelukkig waren ze meteen uit mekaar gehaald door de schijts.

    groetjes stef

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hee Steef & Erik,

    Wat een leuke verhalen weer en mooie foto's!! En telkens jullie stralende gezichten op de foto, zo te zien zijn jullie het nog lang niet beu, mooi zo :-)!!

    Hier is de lente echt begonnen, gisteren weer heerlijk in het zonnetje gezeten. Moet het nu een beetje rustig aan doen, want heb helaas een liesblessure opgelopen door het iets te fanatieke hardlopen. Balen, want nu moet ik aan de fysiotherapie. Maar ja, dan is het hopelijk weer snel over!

    Liefs,
    Ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo Peter, Hannie, Stef en Iris,

    Proficiat met het kampioenschap, knap hoor. Knap hoor!

    Stef, wat een verhaal zeg z'n voetbal wedstrijd bij jullie, best gevaarlijk. Een echte slechte "schijts"-rechter was dat.

    Hannie, om een foto door te sturen naar iemand kan je rechts klikken met de muis op de foto en dan copy shortcut kiezen. Deze kun je plakken in een email naar iemand. Het ziet er zo uit:
    http://www.steefenerik.nl/10/8.JPG
    Als je er op klikt dan kom je op de foto.

    Groetjes van ons uit Nieuw Zeeland

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ga weer een poging wagen om een reactie te plaatsen. Op de een of andere manier krijg ik het niet op jullie site... Ben denk ik gedoemd naar digibetenland... Fantastisch om alle verhalen te lezen, ik zie het allemaal voor me hoe jullie steeds meer ontdekken en ondervinden :-)
    Geniet er lekker van, benieuwd naar jullie volgende verhalen!

    X Patricia

    BeantwoordenVerwijderen